Lieve familie en vrienden van Pieter & Elke,

Zoals mijn ouders al zeiden, is het nu aan mij de eer om een verslag over mijn ervaringen met P&E te schrijven. Inmiddels ben ik weer thuis en aan het werk en ben ik alweer bijna vergeten dat ik 3,5 week op vakantie ben geweest. Natuurlijk zitten de herinneringen nog vers in mijn geheugen en denk ik graag terug aan de leuke tijd die ik heb gehad in Indonesië.

31 juli was het zover, ik zou eindelijk P&E weer zien. Dat werd na 10 maanden wel weer tijd. Na een lange reis stonden ze mij op het vliegveld op te wachten. Superfijn om ze eindelijk weer te zien en een dikke knuffel te kunnen geven! En het was zo snel weer vertrouwd, dat ik snel vergeten was hoe lang ik ze niet had gezien. Ze zagen er gezond en goed gebruind uit, dat was goed om te zien. Natuurlijk was het ook weer fijn om mijn ouders te zien en om een week met z'n 5-en door te brengen op Bali.

Zoals mijn ouders al zeiden hebben we die week lekker rustig aan gedaan. Er was genoeg tijd om ervaringen uit te wisselen en bij te komen (ik had een behoorlijke jetlag). Een beetje zwemmen, lezen, praten en lekker eten. Dat waren de belangrijkste bezigheden van de week en dat beviel mij prima! We hadden allemaal een fiets, waardoor we makkelijk naar het strand konden. Dat fietsen in Sanur was even wennen. Ten eerste rijden ze aan de andere kant van de weg en ten tweede rijden alle scooters en auto's kris kras door elkaar. En wij zaten daar tussen op onze stadsfietsen, gelukkig zijn we er heelhuids vanaf gekomen.

De 2 uitstapjes die we hebben gemaakt zijn al genoemd, maar daar wil ik kort iets over zeggen. Pieter en ik zijn tijdens onze reis in 2004 ook op Bali geweest, maar ik kende er weinig van terug. Zowel Ubud als Kuta zijn gigantisch druk geworden. Ongelofelijk hoe snel dat gaat. Het was leuk om beide plaatsen weer even te zien.

Al met al was het een super week, waarin we een erg gezellige en relaxte tijd hebben gehad met elkaar.

Na het afscheid van mijn ouders begon het leven als backpacker weer. Nou, dat was behoorlijk wennen... Het was gedaan met de luxe. Opgepropt zitten in een busje met je tas onder je voeten, een koude douche, slapen op een dun matje of een vies matras, lange reizen, veel wachten, van die sta-wc's waar je boven moet hangen (net zoals vroeger op de camping in Frankrijk), etc. Het hoort er allemaal bij, maar dat was ik even helemaal vergeten. En even ter herinnering, voor mij was dit natuurlijk gewoon vakantie, dus wilde ik dit wel?!? Maar natuurlijk! Het heeft namelijk ook wel weer z'n charme en het went snel genoeg. Het is dan wel leuk om te zien hoe normaal dit alles voor P&E is, wat ook niet zo gek is na 10 maanden reizen. Er zit zo'n routine in alles wat ze doen en ze zijn zo goed op elkaar ingespeeld. Ik heb geprobeerd daar zo goed mogelijk aan mee te doen!

Wij zijn vanaf Bali met de boot naar Lombok gegaan en zijn als eerste een 3-daagse trekking naar de top van de Rinjani vulkaan gaan doen. Ik heb nog nooit zo'n heftige bergwandeling gedaan, niet te geloven. Het ging of stijl omhoog, of stijl naar beneden, en dat 3 dagen lang. Na dag 1 was ik al behoorlijk moe en toen hadden we de top nog niet eens bereikt. Op dag 2 gingen we om 3u 's nachts met een zaklamp de berg op. De laatste 700 meter omhoog (dat is ver!) was een en al gruis, dus bij 3 stappen vooruit, ging je er 2 achteruit. Het was zo zwaar en vervolgens zo koud op de top (volgens Pieters horloge 3555m, volgens het bordje 3726m), dat ik er in het begin nauwelijks van kon genieten. Natuurlijk is het uitzicht en de zonsopgang bovenop de vulkaan fantastisch, dus dan weet je weer waarvoor je het doet en ben je blij dat je er staat. We zijn ook nog bij een supermooi meer en een hotspring geweest, waarna we met een voldaan gevoel ons bed inkropen (een matje van 1mm dik). De laatste dag was alleen maar berg afwaarts en als je dan uiteindelijk beneden bent, ben je opgelucht en blij. Het geeft een heerlijk gevoel als je dit gedaan hebt, hoe moe je ook bent. Als ik nu de foto's terug zie, dan zegt dat genoeg.

Na deze 3 dagen hadden wij het wel verdiend om even niks te doen. Met al onze blaren, pijnlijke knieën en vermoeide lichamen hebben wij 3 dagen doorgebracht op Gili Trawangan, een van de eilanden voor de kust van Lombok. Interessant om te vermelden is dat Lombok islamitisch is (net als de rest van Indonesië), in tegenstelling tot Bali wat hindoeïstisch is. De ramadan was net begonnen, waardoor de moskee regelmatig gezang verspreidde over het eiland, maar behalve dat merkten we er weinig van. We hebben echt helemaal niks gedaan, het ritme van zwemmen, lezen, praten en lekker eten was weer helemaal terug. Dat was pas echt vakantie!

Na het chillen op de Gili's hadden we weer veel energie voor de volgende trip, een boottrip van 4 dagen naar Flores. Het was 4 dagen varen, met verschillende stops tussendoor. We waren met een groep van 17 man, wat erg gezellig was. We hebben 1 heftige nacht gehad met hoge golven, maar zolang we in bed lagen met de ogen dicht ging het prima. We zijn dan ook alle 3 de nacht goed doorgekomen, maar deden stiekem wel een vreugde dansje van binnen, toen s' ochtends eindelijk de motor uitging en de zee rustig was. Een van de hoogtepunten van de trip was het zien van de Komodo-dragons, zowel op Komodo island als op Rinca island. Die beesten zijn echt zo onwijs groot, het lijkt soms net een krokodil. Als je alleen de kop ziet, lijkt het net een dino, wat een combi. Er liepen op beide eilanden veel herten en zwijnen rond, de belangrijkste maaltijd voor de Komodo's. Het is hap, slik, weg om vervolgens een week op één plek te blijven liggen om het eten te verteren. Wat een mooi leven... En wat een indrukwekkende beesten zijn dat. We hebben ook 2 keer op een verlaten strandje in de zon gelegen met een biertje in de hand en dat was ook weer genieten. Al met al was het een superleuke trip, die ik niet had willen missen.

Op Flores hebben we 2 dagen doorgebracht, waarvan we 1 dag hebben gedoken. Dat was voor mij alweer 3 jaar geleden, dus een klein beetje spannend. Dankzij een opfriscursus van P&E is het zonder problemen verlopen. Het duiken was fantastisch, we hebben oa manta rays gezien, hele mooie grote roggen. Daar hebben we helaas geen foto's van.

Na het duiken zat de trip er voor mij op. Het enige wat ons te doen stond was via Lombok terugkeren naar Bali. Die reis was toch weer erg bijzonder en een echte backpack ervaring. Eerst kregen we met moeite een kaartje voor de boot, omdat een of andere local probeerde geld af te troggelen. Dat is hem niet gelukt. Daarna zaten we 8u op een boot, terwijl wij dachten dat het ongeveer 5u zou duren. Na de boottrip werd het nog interessanter. We werden met veel te veel mensen in en op veel te kleine busjes gepropt. Zo zaten we met z'n 3-en achter elkaar op een krukje in het gangpad, erg efficiënt! Het was ook nog eens een rit van 2u door de bergen, alsof het niks is. Al dat reizen, de ene tocht nog gekker dan de ander, is elke keer weer een ervaring op zich. Op het vliegveld van Lombok, in Mataram scheidden onze wegen, ik ging via Bali naar huis, P&E gingen naar Java. Na 3,5 week samen valt het afscheid nemen niet mee, maar gelukkig komen ze over een paar weken thuis.

Je kan merken dat ze steeds meer met thuis bezig zijn. Heerlijk in je eigen huis, afspreken met vrienden en familie, een vaste baan, enz. Dat is ook niet gek na 10 maanden. Echt respect voor P&E dat ze zo lang kunnen reizen met zo weinig middelen. Mooi om te zien dat het zo goed met ze gaat, dat ze elkaar door en door kennen en gelukkig zijn. Super bedankt dat ik enkele weken met jullie mee mocht reizen, ik heb een supertijd gehad!!

Tot 15 oktober op Schiphol.

Groet Geertje